Is Pieces of Tomorrow wel wat je verwacht?

Kan jij je helemaal inleven in muziek, dan is de Pieces of Tomorrow de perfecte voorstelling voor jou. Van trommels naar fluiten, van piano’s naar snaarinstrumenten, alles komt voorbij in het grootste orkest van Nederland. Weet je nog niet zeker of deze voorstelling wel jouw ding is, dan kunt u er nu achterkomen.

Dit muziekstuk werd gehouden in TivoliVredenburg, in de grote zaal. Het muziekstuk is gemaakt door Dmitri Sjostakovitsj, ik vind het heel knap dat hij dit stuk heeft gemaakt in de oorlog. Hij was vroeger ook al heel veel met muziek bezig, op z’n 13e studeerde hij al aan het conservatorium. Ook het orkest vond ik heel indrukwekkend. Ze speelde met heel veel tegelijk en het klonk heel mooi bij elkaar.

 

Ik heb veel muziekinstrumenten gehoord. Ik hoorde een piano, dwarsfluiten, trompetten, slaginstrumenten en snaarinstrumenten. Ik vind dit stuk heel origineel want het heeft te maken met de tweede wereldoorlog en ze willen de mensen laten voelen hoe het voelde in de tweede wereldoorlog en dat is hun wel gelukt denk ik. Sjostakovitsj schreef dit grote werk in ’41, tijdens het beleg van Leningrad. Stalin gebruikte het als USSR-propaganda, en liet het zelfs uitvoeren in de door Nazi’s belegerde stad: je hoort hoe de Sovjets met veel bombast winnen van de Duitsers. Sjostakovitsj vreesde voortdurend te worden gedeporteerd naar Siberië als opperbaas Stalin zijn werk niet socialistisch genoeg vond, maar durfde onder die propaganda-buitenkant toch tragiek, menselijkheid en dubbele bodems toe te voegen. Dat is de reden waarom Pieces of Tomorrow is opgezet. Het is een klassiek stuk, maar ze wilde het een beetje moderner maken door er een DJ aan toe te voegen, helaas heb ik die DJ niet gemerkt.

 

Ik ben zelf niet zo fan van klassieke muziek, maar ik dacht dat het wel leuker zou zijn met een Dj. Maar zoals ik al eerder zei, was die DJ er helemaal niet. Dat vond ik best wel jammer. De muziek die ik heb gehoord vond ik wel mooier dan gedacht. Ik kreeg er af en toe wel kippenvel van, vooral door het verhaal wat erbij hoorde. Je hoorde goed in de muziek of er vrede of oorlog was. Bij oorlog werd de muziek heftiger en bij vrede juist heel rustig. Je had ook scènes waar je alleen de trommels hoorden of alleen de fluiten. Ik vind het mooi hoe een orkest zo’n gevoel kan overbrengen, ik leefde me helemaal in, in de tweede wereldoorlog en hoe die mensen zich gevoeld moeten hebben.

 


Het verhaal wordt vertelt met instrumenten. Er was ook een digibord waar soms plaatjes of teksten op stonden. De belichting vond ik verder niet heel bijzonder, soms paste de belichting wel bij de muziek maar meestal niet. De dirigent (Markus Porschner) was ook wel leuk, want hij maakte soms grapjes en hij zat ook helemaal in het stuk. De instrumenten maakten het verhaal helemaal af, ze zorgden voor de sfeer die er was. Soms was het rustig en de andere keer druk. Ook de spanning was goed, dan kwamen er opeens trommels wat spanning opwekte.

Dit soort muziek was wel nieuw voor mij, ik was nog nooit naar een orkest geweest en luisterde ook geen klassieke muziek. Deze muziek is rustiger en je hebt er meer gevoel bij dan bij de muziek die ik luister. Bij dit soort muziek hoort ook echt een verhaal, dat kon je ook horen aan de instrumenten. De ene keer rustig en de andere keer druk. Wat ik uniek vond, is de grote groep die het speelde. Het klink allemaal heel mooi bij elkaar. Hoe het opgezet was op het podium vond ik ook goed, je kon het vanaf elke plaats goed zien en goed horen.

 

Mijn conclusie/mening:
Ik houd niet van klassieke muziek zoals ik al eerder verteld heb, toch kreeg ik er wel een beetje kippenvel van. Dat kwam vooral door het verhaal. Het is leuk om het een keer meegemaakt te hebben, maar ik zou er zelf niet nog een keer heen gaan. Ik vind wel dat ze het goed hebben voorbereid want zo’n muziekstuk doe je niet even, daar zit wel veel tijd in. Ook vond ik dat ze het verhaal goed hebben overgebracht. Wat ik wel iets minder vond is dat de DJ ontbrak, waarvan ze wel hadden gezegd dat die er zou zijn en dat zou het iets moderner maken.
Ik raad dit aan voor mensen die wel van klassieke muziek houden, want daarvoor is dit wel geschikt. Ook zou het wel leuk zijn als u vroeger in een orkest heeft gespeeld of als u de geschiedenis van de oorlog heel mooi vind.

 

 

Bronnen:

piecesoftomorrow.nl

voor de foto: uitagendautrecht.nl

 

 

 

 

Maak jouw eigen website met JouwWeb